9 t/m 12 augustus 2012

Route: Pakosc, Poznan, Frankfurt a/d Oder, Berlijn, Lingen, Emmen, Warten, Apeldoorn, Lunteren. Totaal 1262 km.
Zon op 9 augustus in Pakosc : 5.33 uur
Zon onder: 20.41 uur

Zon op 12 augustus in Lunteren: 6.14 uur
Zon onder: 21.10 uur

Eigenlijk wilden we hier een paar dagen blijven, want de camping is fantastisch, de omgeving prachtig en er is hier een hoop te doen en te zien, maar het is genoeg geweest. Het plan was om in Polen o.a. ook nog steden als Gdansk en Krakau te bezoeken, maar ik weet zeker dat ik er niet meer van kan genieten en dat zou ontzettend jammer zijn, want zeker een stad als Krakau schijnt nog vele malen mooier te zijn dan Warschau. Ik wil die steden weer met frisse vakantieogen kunnen bekijken, we gaan daarom nog een keer terug naar Polen om alles te bewonderen wat we nu laten liggen. We moeten trouwens wel naar huis, want de hagelslag is op. Nee gekheid, ik mis mijn kinderen, mijn familie, mijn vrienden en het meeste mis ik Jaade en Nina; straks weten ze niet eens meer wie opa Ton en oma Elly zijn ………

Op weg naar huis dan maar, eerst nog over de rommelige Poolse wegen, die zó vol met schreeuwerige reclameborden staan dat je daardoor de boodschap niet meer ziet. Ook in Duitsland nemen we niet de Autobahn maar de provinciale wegen, want dan zie je ook nog iets van het landschap. Het is na ruim een maand in Estland, Letland, Litouwen en Polen een verademing om niet meer te hoeven slalommen om de gaten in het wegdek en de huizen en tuinen zien er in Duitsland  ook weer allemaal zo verzorgd uit. Wat ook opvallend is dat de mensen vriendelijk zijn en je in winkels en op campings gedag zeggen. We kunnen ook weer met mensen communiceren en we begrijpen wat er op de reclameborden staat die we onderweg tegenkomen. Nu lijkt het alsof ik het niet naar mijn zin gehad heb, maar dat is absoluut niet het geval. Als je op vakantie bent is het fijn om gewoontes en gebruiken in andere landen te leren kennen, maar aan het einde van de vakantie is het ook weer heerlijk om naar huis te gaan en je dan te realiseren wat een heerlijk leven wij eigenlijk hebben en daar ben ik dan ook heel erg dankbaar voor.

De afgelopen tien weken hebben wij 10.544 km gereden en dat deed ons campertje op 924,06 liter diesel, dat is bijna 1 op 11,5 en dat terwijl het toch een oud beestje van 16 jaar oud is. Hij heeft ons niet in de steek gelaten; oké, we moesten drie keer naar een garage, maar een lekke band, een kapot ventiel en een “lamme” koplampschakelaar zijn natuurlijk kleinigheden op zo’n afstand en kun je ook niet voorkomen.

Onze CampingGaz-besparende maatregelen zijn ook succesvol geweest! We hebben het gered en doen zelfs nog steeds met onze eerste gasfles! In landen waar je geen CampingGaz kunt krijgen kun je meestal wel gebruik maken van een keuken op de camping (zou het e.e.a. misschien met elkaar te maken hebben? ;)) en dat hebben we dan ook veelvuldig gedaan: afwassen, koffie zetten, koken,  enz. enz. Het werd gewoon een sport om zo min mogelijk gas te gebruiken.

Als jullie ooit van plan zijn naar de Baltische Staten of Polen te gaan, wil ik je één goede raad geven, doe dit niet zonder navigatiesysteem! Jullie hebben kunnen lezen hoe wij ons een ongeluk hebben gezocht in die landen en ik had een enorme spijt dat we niet die uitbreiding op de TomTom aangeschaft hadden.

Onze superlange vakantie zit er op en zoals altijd heb ik weer met heel erg veel plezier deze weblog bijgehouden en ik wil jullie bedanken voor de vele reacties, zowel via de weblog, als e-mail, facebook of sms. Tot de volgende keer!

Woensdag 8 augustus 2012

Route: Warschau, Plock, Wloclawek, Inowroclaw, Pakosc. Totaal 283 km
Zon op: 5.16 uur
Zon onder: 20.30 uur

Zondag zijn we in Polen aangekomen en de eerste twee campings die we gehad hebben, zijn ons ontzettend tegengevallen. Daarom was het een verademing toen we vanmiddag op een camping terechtkwamen met een prachtig ruim glooiend grasveld aan een meer met goede sanitaire voorzieningen, broodjesservice en met een klein restaurantje. Het enige nadeel op deze camping is het ontbreken van een internetaansluiting. Desondanks blijven we hier toch een paar dagen staan om wat meer van Polen te zien. Er zijn een paar leuke stadjes in de omgeving en je kunt hier ook goed wandelen en fietsen.  We gaan dus weer een paar lummeldagen houden!

Dinsdag 7 augustus 2012, Warschau

Vannacht heeft het vreselijk hard geregend, maar in de loop van de ochtend werd het droog. De regen heeft de boel lekker afgekoeld en het was tien graden koeler dan gisteren; de perfecte temperatuur voor een dagje sightseeing. Wat is Warschau een prachtige stad! Eerlijk gezegd hadden we ons er niet zoveel van voorgesteld, maar de reden daarvoor was dat we ons niet goed hadden ingelezen. Het is eigenlijk te decadent voor woorden, maar we wilden zóveel landen bezoeken dat we Polen eigenlijk verwaarloosd hadden in onze voorbereiding, omdat dat land als laatste op ons verlanglijstje stond. Dat hadden we dus beter wel kunnen doen, want we hebben onze ogen uitgekeken vandaag! De oude stad van Warschau was in de Tweede Wereldoorlog voor 90% verwoest en die hebben ze weer helemaal opgebouwd, waardoor ook dit centrum op de Werelderfgoedlijst van de Unesco staat.  

Het is onvoorstelbaar dat een land zoveel kerken heeft en de meeste daarvan zijn rooms-katholiek. Warschau is daarop geen uitzondering, bij elke hoek die je omgaat staat er weer een, de één nog mooier dan de ander. Maar wat we vandaag het mooiste vonden, waren de huizen die, ondanks dat ze relatief recent zijn, toch die oude uitstraling hadden; elk huis heeft een andere kleur en weer andere ornamenten. Ik beledig nu vast mensen die verstand hebben van architectuur en bouwstijlen, maar we vonden ze een beetje Anton Pieck-achtig. Ook het contrast tussen de oude stad en de moderne wereldstad met zijn wolkenkrabbers is mooi om te zien. Al met al hebben we ontzettend genoten vandaag!

Maandag 6 augustus 2012

Route Bialystok, Warschau. Totaal 225 km
Zon op: 5.03 uur
Zon onder: 20.20 uur

Vandaag zijn we in Warschau aangekomen en we hadden dezelfde problemen als gisteren om de Tourist Information en een camping te vinden. Er zijn nergens borden met een “I” te vinden, die overal in Europa (zelfs in de Baltische Staten) bij alle toegangswegen van steden staan. We zijn zelfs ten einde raad naar het politiebureau gegaan en toen ik de dienstdoende agent vroeg of hij Engels sprak, antwoordde hij: “small”; jullie begrijpen dan zeker wel hoe het niveau van zijn Engels was! ;). Uiteindelijk zijn we maar naar het Centraal Station gereden in de hoop daar iets van een VVV te vinden en dat was gelukkig het geval. Het mag dus wel weer een wonder heten dat we nu op een camping staan.

Toen we in het centrum van Warschau wanhopig rondreden op zoek naar informatie, zagen we toch zo ontzettend veel mooie gebouwen, dat we ons verheugen op morgen om dit allemaal van dichtbij te gaan bekijken. We pakken dan weer ons fietsje en hopen dat het iets koeler zal zijn dan de 32 graden die de thermometer vandaag aanwees…..

Zondag 5 augustus 2012

Route: Druskininkai, Lazdijai (Litouwen), Sejny (Polen), Augustow, Bialystok. Totaal 233 km.
Zon op: 4.49 uur
Zon onder: 20.17 uur

Het is niet vanzelfsprekend om vanuit Litouwen naar Polen te reizen, want er zijn slechts twee toegangswegen. Dit komt omdat de Russische enclave Kaliningrad in het zuidwesten aan Litouwen grenst en Wit-Rusland in het zuiden en die twee landen mag je niet in. Er is dus maar een klein stukje grens beschikbaar om naar Polen te gaan. Vanuit Druskininkai moesten we daarom eerst een stukje noordwaarts reizen om één van de twee wegen naar Polen op te pakken en daar zitten we nu. We hebben ook weer onze “eigen” tijd, want vanaf dat we in Finland waren, wees de klok één uur later aan. De zonsop- en zonsondergangstijden, zijn nu ook weer een uur verschoven.

In het stadje Augustow zijn we eerst geld gaan pinnen, want we hadden nog geen Pools geld. De munteenheid is de Zloty en die is ongeveer 25 cent waard. Tegenover de pinautomaat was een grote kerk waar een afbeelding van de Poolse  Paus Johannes Paulus de Tweede op de voorgevel hing. Polen is net als Litouwen erg katholiek en dat was te zien aan het kerkbezoek. Toen wij aankwamen was er een kerkdienst bezig en de kerk was zó vol dat er mensen zelfs buiten stonden waar ze de kerkdienst konden volgen via een geluidsinstallatie. Toen de mis was afgelopen was er een run op één van de drie ijssalons tegenover de kerk en de bezoekers  voor de volgende kerkdienst arriveerden alweer. Later zagen we dat hier ook bij deze dienst de kerk te vol was om iedereen een plaats te bieden en er mensen buiten stonden. De Nederlandse rooms-katholieke kerk zou jaloers zijn op zoveel belangstelling!

De bewegwijzering in Polen is een verademing in vergelijking met die in Litouwen. Hier staan de steden goed aangegeven, maar ze hebben hier weer moeite met het aangeven van de Tourist Information. Die hadden we hard nodig, want de camping die op onze wegenkaart stond aangegeven bleek niet meer te bestaan. Toen we de Tourist Information eindelijk gevonden hadden, bleken de openingstijden van maandag t/m vrijdag te zijn; een beetje lastig op zondag en niet erg toeristvriendelijk. Uiteindelijk hebben we onze toevlucht maar weer tot de taxichauffeurs genomen, die ook nu geen Engels spraken, maar gelukkig is het woord “camping” internationaal en met handen en voeten en een wegenkaart wist één van hen ons een camping te wijzen. Missie geslaagd (tenminste voor vandaag……)

Zaterdag 4 augustus 2012

Route: Vilnius, (Europos Parkas), Vilnius, Druskininkai. Totaal 180 km.
Zon op: 5.41 uur
Zon onder: 21.19 uur

Het was de bedoeling om vanuit Vilnius gelijk door te rijden naar Polen, maar we wilden toch eerst ook nog het Europese middelpunt bezoeken. Dit middelpunt ligt in een park en het schijnt dat dit het geografische middelpunt van Europa is. Nu kan ik me niet voorstellen dat dit klopt, want volgens mij zitten we hier in het oosten van Europa, maar goed, als het in de boekjes van de ANWB en in alle informatiegidsen over Litouwen staat, nemen we het voorlopig even voor waar aan, maar dat ga ik uiteraard nog aan een grondig onderzoek onderwerpen! ;). Of het nu echt het middelpunt is of niet, maakte vanmorgen niets uit, want we wilden dit park in elk geval bezoeken. De ontwerper van dit park, de Litouwse beeldhouwer Gintaras  Karosas, ziet dit als zijn levenswerk. Zoals hij het beschrijft wilde hij “non-commercial art” van diverse kunstenaars uit de hele wereld tentoonstellen in zijn “Europos Parkas”. Zoals wij dit “vertalen” is dit gewoon onverkoopbare kunst dat toch nog een bestemming krijgt. Voor de ware kunstliefhebber staat zo’n opmerking natuurlijk gelijk aan vloeken in de kerk, maar sorry, wij begrijpen dit soort kunst gewoon niet, maar we hebben zeker geen spijt van dit bezoek en hebben het wel degelijk gewaardeerd! 

Toen we eindelijk na dit bezoek onze weg konden vervolgen, was het al lunchtijd geweest en zouden we Polen niet meer bereiken vandaag. We hebben dus aan het eind van de middag nog maar een keer een camping in Litouwen opgezocht en gaan morgen naar Polen.

Vrijdag 3 augustus 2012, Vilnius

Sightseeing in Vilnius; het was net als in Riga ruim 30 graden, maar een bezoek aan deze derde Baltische hoofdstad was de moeite waard. Litouwen is voornamelijk rooms-katholiek, in tegenstelling tot Letland en Estland, die protestant zijn. Het centrum van Vilnius is tussen 1991 (het jaar van de onafhankelijkheid) en 1993 prachtig gerestaureerd, omdat in dit jaar de Paus een bezoek aan Vilnius heeft gebracht en een mis heeft opgedragen in de kathedraal. Ze hebben in die twee jaar de stad zó mooi opgeknapt dat het centrum in 1994 al op de Werelderfgoedlijst van de Unesco is geplaatst.

In 1989 is hier net als in veel andere  landen die onder het Sovjetregime vielen, de onafhankelijkheidsbeweging  erg actief geweest en hebben ze op 23 augustus 1989 de “Baltic Way” georganiseerd. Dit was een menselijke ketting van ruim twee miljoen mensen die hand in hand stonden en die liep van Vilnius in Litouwen, via Riga in Letland, naar Tallinn in Estland. In het kasteel van Vilnius hebben we hier vanmiddag een documentaire over gezien; kippenvel! In 1991 is uiteindelijk de onafhankelijkheid een feit geworden.

Morgen gaan we richting Polen en we hebben geen idee of de campings daar net zo vaak een WiFi-verbinding hebben als hier in de Baltische Staten, want daar zijn we wel erg door verwend. Als jullie dus een paar dagen niets van ons horen, weten jullie in elk geval hoe dat komt.

Donderdag 2 augustus 2012

Route: Jurbarkas, Kaunas, Vilnius. Totaal 248 km.
Zon op: 5.29 uur
Zon onder: 21.21 uur

Als je vraagt wat we vandaag voornamelijk gedaan hebben, is er maar één antwoord mogelijk, nl. “de weg gezocht”. Mijn hemel, ze hebben hier echt nog nooit van bewegwijzering gehoord! We wilden ten noorden van Kaunas een oorlogsmonument bezoeken. We wisten dat het langs de A1 lag, maar verder ging onze informatie niet. We zochten een ringweg, maar belandden per ongeluk in de stad Kaunas zelf en daar geven ze alleen maar met blauwe borden met witte pijlen aan dat je rechtdoor en links- of rechtsaf kunt, maar waar je dan uitkomt blijft de grote vraag, want verder zie je geen borden met enige informatie! Op een gegeven moment zijn we de weg gaan vragen in een benzinestation, maar ja, niemand sprak hier Engels. Er was zelfs een medewerkster die ongeveer in paniek raakte toen we haar aanspraken en hard wegliep, terwijl ze nogal agressief afwerende bewegingen maakte. Gelukkig was er een meisje dat ons aan de hand van een kaart kon laten zien waar we zaten in de stad en in welke richting we moesten rijden; dat was al heel wat. Op een gegeven moment zagen we aan de linkerkant van de A1 het monument liggen en we namen de eerstvolgende afslag. Wat we toen zagen, geloof je echt niet, de weg eindigde na 50 meter in een grasveld; er was verder geen weg meer! Oké, wij zijn maar gekeerd en de A1 weer op (gelukkig was er wel een invoegstrook); ondertussen een fietser ontweken die aan de linkerkant van de snelweg langs de vangrail reed (?!) en de volgende afslag genomen. We kwamen toen via een weg vol gaten bij het oorlogsmonument, wat trouwens erg indrukwekkend was. 

Op dezelfde manier heeft het ontbreken van bewegwijzering ons ook heel wat hoofdbrekens en extra kilometers gekost om de stadscamping in Vilnius te vinden, maar een vriendelijke taxichauffeur bood hier uitkomst. Achteraf hebben we er vreselijk om moeten lachen, temeer omdat op sommige plekken juist overbodige borden geplaatst zijn, zoals 10 meter na een tunnel een bord met de afbeelding “einde tunnel”, alsof we dat zelf al niet gemerkt hadden! Ja, de ANWB zou in de Baltische Staten goed werk kunnen verrichten. Misschien dat iedereen hier met een navigatiesysteem in de auto rijdt en ze daarom geen borden nodig hebben, maar wij vonden het zonde om voor die ene keer dat wij hier zijn, een dure TomTomuitbreiding voor de Baltische Staten aan te schaffen. Met een ouderwetse kaart moet het ook lukken, toch......?

Woensdag 1 augustus 2012

Route: Palanga, Siluté, Pagegiai, Jurbarkas. Totaal 186 km.
Zon op: 5.35 uur
Zon onder: 21.34 uur

Gelukt! We hebben een fietsband in de goede maat. De eigenaar van de camping in Palanga had ons uitgelegd waar we in een stad, zo’n 15 km verderop, een rijwielhandel konden vinden en dat was maar goed ook, want de winkel zag er absoluut niet uit als een rijwielhandel en we waren er anders straal aan voorbij gelopen. Het was ons al eerder opgevallen dat winkels in de Baltische Landen er vaak niet uitzien als winkels, maar eerder als woonhuizen; geen uitstallingen, geen etalages en ook geen grote lichtgevende reclameborden. Zeg nou zelf, dit lijkt toch niet op een fietsenwinkel?

We zijn nu neergestreken op een prachtige camping, die zeker in onze top drie terecht gaat komen. Het is prachtig weer en we genieten!

Dinsdag 31 juli 2012, Palanga

We zitten nu aan de westkust van Litouwen en dat betekent vlakke wegen en fietsmogelijkheden. Er  ligt hier zelfs een prachtig aangelegd fietspad, niet langs de kust, maar helemaal door het bos en daarom kreeg ik Veluws aandoende visioenen (heimwee…….?).

We blijven ons ook verbazen over de lage prijzen, want we hebben heerlijk geluncht voor de prijs van omgerekend € 10,45. In Litouwen hebben ze de “litas” en die is ongeveer 35 eurocent waard.

Ton heeft de laatste drie kilometer moeten lopen vanwege een lekke band, die niet meer te repareren valt. Morgen gaan we op zoek naar een fietsenwinkel en dan maar hopen dat ze hier dezelfde bandenmaat hebben als in Nederland…………….

Maandag 30 juli 2012

Route: Kuldiga, Jürkalna, Liepaja, Palanga. Totaal 243 km.
Zon op: 5.35 uur
Zon onder: 21.48 uur

Vandaag zijn we in het derde Baltische land, Litouwen, aangekomen. We passeerden weer zo’n grauwe, haveloze,  verlaten grenspost, waar je met een beetje fantasie de Sovjetsoldaten ziet rondlopen.

De auto heeft vandaag wel weer zijn portie hobbels gehad, dat hij nog niet uit elkaar valt, mag een wonder heten, alhoewel veel doorgaande wegen van een verse laag asfalt voorzien zijn of worden. Ja, we hebben de afgelopen drie weken al veel plezier gehad van ons belastinggeld, want de meeste van deze wegen worden aangelegd met steun van de Europese Unie. Als ze nu ook nog de bewegwijzering gaan aanpakken, dan hoeven we niet zo vaak te keren. Het is niet alleen het ontbreken van de meest essentiële informatie, maar als ze die informatie überhaupt aangeven, dan moet je nog begrijpen wat ze bedoelen. Als er bv. Een camping wordt aangekondigd en op dat bord staat een pijl naar rechts en 800 meter, dan neem je aan dat je over 800 meter naar rechts moet en dat er dan verdere informatie over de te volgen richting komt. Nee hoor, het is de bedoeling dat je keihard boven op je rem gaat staan, want dit bord staat ongeveer op de hoek waarop je naar rechts moet. De camping bevindt zich nl. 800 meter verder op die weg naar rechts. We weten het nu inmiddels, maar je kunt je voorstellen hoe vaak wij al hebben moeten keren!