Mijn nieuwe website!

Beste lezers,

Deze weblog is gestopt. Als jullie onze reizen willen volgen, ga dan in het vervolg naar mijn nieuwe website www.zwerfcamper.nl. Op deze website staan alle reizen afzonderlijk en in chronologische volgorde. Veel overzichtelijker dus. Klik op de link en dan zul je zien dat het een hele verbetering is.

Hartelijke groet,
Ton en Elly Smulders

Woensdag 18 juni 2014

Route: Sangerhausen, Leipzig, Halle, Kassel, Dortmund, Arnhem, Lunteren. Totaal 487 km.

We zijn weer thuis! De terugreis ging erg soepeltjes over de Duitse Autobahn. Geen files, om de beurt rijden (ja, ik doe het nog steeds!) en de camper heeft zich ook prima gehouden. We hebben de hele vakantie geen enkel technisch probleem gehad.

Het was een geweldige vakantie! We hebben erg mooie dingen gezien en zijn voor ons doen dan ook ontzettend cultureel bezig geweest. We hebben kerken, kastelen en (openlucht)musea bezocht maar ook veel trieste herinneringen aan de Tweede Wereldoorlog gezien waarbij Auschwitz en Birkenau heel erg veel indruk gemaakt hebben en op mijn netvlies blijven zitten. Het landschap viel ons in het noorden en oosten tegen, maar daarentegen was het zuiden prachtig! De Karpaten met het Tatragebergte  zijn erg spectaculair en van een ongekende schoonheid. We kunnen ook weer een land “bijschrijven” op ons lijstje van Europese landen die we bezocht hebben. Wij genieten nl. erg van het reizen met ons campertje door al die landen en dan de verschillende culturen zien en ervaren.

Zoals jullie van mij gewend zijn krijgen jullie nog even de totalen en gemiddelden….. We hebben 5907 km gereden en dat deed het campertje op 448,63 liter diesel; dat is een keurige 1 : 13. We zijn precies een maand weggeweest van 18 mei tot 18 juni en we hebben deze 31 dagen op 27 campings of camperplaatsen gestaan waarvan 10 keer op een gratis camperplaats of ergens op een vrij kampeerplekje. De campings zijn in Polen erg goedkoop en dat mag ook wel, want het is allemaal wel heel erg “basic” en dan druk ik me voorzichtig uit! De duurste camping in Polen was 60 zloty (15 euro), maar er waren er ook bij van 20 zloty. We hebben in elk geval gemiddeld voor € 7,08 per nacht gekampeerd! Alle prijzen liggen trouwens een stuk lager dan in Nederland. Je verlaat een supermarkt met een tas vol boodschappen en met een blik van verbazing op de kassabon en uit eten gaan is helemaal een lachertje. We hadden bijvoorbeeld een keer allebei een gerecht met een goed stuk vlees, frites, warme groente en een salade, een wijntje en twee halve liters bier en dat kostte ons 15 euro. Dat ben ik bijna al kwijt als ik in Nederland in mijn eentje ga lunchen met twee kopjes cappuccino erbij! Zo kun je tenminste nog eens een keertje extra uit eten gaan... ;-)

Ik heb het weer erg leuk gevonden om deze vakantie de weblog bij te houden en hoop dat jullie het ook leuk vonden om onze belevenissen en ervaringen te lezen. Tot de volgende keer!

Groetjes,
Elly

Dinsdag 17 juni 2014

Route: Dresden, Leipzig, Halle, Sangerhausen. Totaal 219 km.

Zoals we gisteren al van plan waren, zijn we vanmorgen teruggegaan naar de Frauenkirche in Dresden. Ton heeft de toren van de koepel beklommen, maar de wentel- en steile trappen waarvoor gewaarschuwd werd, heb ik als “bijna-bejaarde” met pijnlijke knieën en voeten maar aan me voorbij laten gaan. Ik bekijk de foto’s van Ton wel…. Om twaalf uur was er een gebedsdienst met orgelmuziek van Vivaldi en werd er het Onze Vader in het Duits gebeden (gelukkig kregen we de tekst erbij ;-)) en daarna werd er uitleg gegeven over de geschiedenis van deze kerk. Nu is ons Duits niet heel erg goed, maar we begrepen er genoeg van voor een zeer leerzaam uurtje! We vroegen ons gisteren o.a. af waarom er zoveel zwarte stenen aan de buitenkant van de kerk zaten; hadden ze het niet goed schoongemaakt? Nee, de reden was dat toen in 1993 een begin gemaakt werd met het opruimen van de brokstukken van het bombardement van februari 1945, er gekeken werd welke stenen nog gebruikt konden worden voor de reconstructie. De “hergebruikte” stenen hebben ze zwart gelaten om symbolisch de geschiedenis een gezicht en een functie te geven. Een ander interessant aspect vonden we de schenking van het gouden kruis op de toren van de kerk door de Hertog van Kent namens het Britse volk. Was dit een “goedmakertje” voor het geallieerde bombardement van 1945 waarbij de Frauenkirche twee dagen na het bombardement als gevolg hiervan toch ineenstortte? Leuk om over te filosoferen toch?

We hebben na het bezoek aan de Frauenkirche ook nog een mooie rondwandeling over de brug en door de stad gemaakt en om twee uur vertrokken we richting Nederland. De TomTom gaf aan dat we 689 km van Lunteren zaten, maar wij vinden dat te ver rijden voor één dag (ik hoor sommige mensen lachen….), maar wij doen rustig aan en doen dit in twee dagen. Morgen zal ik weer een samenvatting van onze reis op de weblog zetten, met alle statistiekjes die ik natuurlijk weer heb bijgehouden (mijn tic) en alle hoogte- en “diepte”-punten.

Maandag 16 juni 2014

Route: Opole, Wroclaw, Dresden. Totaal 345 km.

Ton heeft vanmorgen uitgeslapen; hij stond pas om zes uur op i.p.v. vijf uur of half zes! Omdat we niet op een camping stonden, moest ik blijven liggen totdat Ton klaar was met wassen en aankleden. Ons campertje is nl. zó klein dat je dit echt niet met zijn tweeën tegelijk kunt doen. Toen ik om kwart voor zeven klaar was met mijn ochtendritueel hebben we ontbeten en om acht uur reden we al weg; op naar Dresden. 

Om twee uur stonden we op een camperplek op 500 meter afstand van het oude centrum van Dresden. We hebben een eerste verkennend rondje gedaan en o.a. de Frauenkirche bezocht! Deze kerk is in februari 1945 door het geallieerde bombardement verwoest en in 1993 is er pas een begin gemaakt met het opruimen van de brokstukken om de reconstructie mogelijk te maken en in 1994 is de eerste steen voor de reconstructie gelegd. Dit kon niet eerder omdat de voormalige Oost-Duitse politiek en ideologie dit verbood. Als je de kerk binnenkomt weet je niet wat je overkomt, ik heb nog nooit zoiets moois gezien en dan te bedenken dat het een protestante kerk is die normaalgesproken niet opvallen door uitbundige decoraties. Morgen gaan we terug om met een gids een rondleiding door de kerk te krijgen, want we willen veel meer details horen en zien.

Zondag 15 juni 2014

Route: Zakopane, Bielsko Biala, Rybnik, Opole. Totaal 319 km.

Het was koud en kil vanmorgen, dus in plaats van een wandeling te gaan maken, hebben we besloten om langzaamaan de terugreis te aanvaarden en er een reisdag van te maken. In de vakantie van een paar jaar geleden naar Berlijn, wilden we eigenlijk ook Dresden bezoeken, maar daar is het toen niet van gekomen. Die stad gaat daarom morgen in de herkansing, want vandaag gaan we Duitsland niet meer halen. Er was weer geen camping te vinden, maar we staan nu bij een truckerscafé waar we vannacht tussen de vrachtwagens blijven slapen. Handig toch zo’n campertje!

Zaterdag 14 juni 2014

Route: Tatranska Lomnica (Vysoké Tatry), Liptovski Mykolas, Zuberec, Zakopane. Totaal 163 km.

Er zijn geen wegen dóór het Tatragebergte om weer van de Slowaakse naar de Poolse kant te rijden. Misschien zijn er bergpaadjes, maar die zullen wel zo klein zijn dat ze in elk geval niet op onze kaart staan. We zijn daarom vanmorgen helemaal om dit gebergte heen gereden om weer in Polen uit te komen. Wat een schitterend gebied is dit toch! Je ziet de besneeuwde bergtoppen maar daarvoor liggen groene weiden met groepjes loof- en dennenbomen, weer totaal anders dan de berggebieden in Noorwegen en de Pyreneeën. Hier en daar kom je stukken tegen met als luciferhoutjes afgeknapte bomen. Waarschijnlijk is hier van de winter een lawine overheen geraasd.

Aan de Poolse kant van het gebergte aangekomen, gingen we op zoek naar een camping. Nu liggen die in Polen niet voor het opscheppen, maar in het toeristische Zakopane zagen we opeens een bordje met ‘camping 700 meter’. Nou dat viel niet tegen, tenminste wat de afstand betreft, want toen ik de “receptie” binnenkwam zat er in een piepklein huiskamertje een hele viezige vrouw achter een bureau. Ze sprak uiteraard alleen Pools, maar schreef op een briefje dat het 40 zloty (10 euro) kostte. Ze wees in de richting waar we konden staan, maar daar aangekomen zagen we alleen een piepklein kapot stukje grasveld vlak voor hele armoedige (vakantie)huisjes. Ton ging op zoek naar de toiletten en douches en kwam terug en zei dat hij hier niet wilde staan! Nou dat wil wat zeggen hoor, want als ik een camping vies vind, dan vindt hij het meestal nog wel meevallen. Ik hoefde dus niet eens meer te gaan kijken naar de staat van het sanitair en ging proberen mijn geld terug te halen, wat wonder boven wonder nog lukte ook. Even later vonden we een prachtige camping met schoon sanitair; erg fijn!

Vrijdag 13 juni 2014

Op vrijdag de 13^e met een kabelbaan een berg op van 2634 meter is al een risico, maar dan ook nog bedenken dat je naar beneden gaat lopen terwijl je dat vorig jaar op Mount Snowdon in Wales nou niet echt goed bevallen was, is niet verstandig. We zagen bovendien hoe slecht begaanbaar het pad was en zijn daarom zowel naar boven als naar beneden met de kabelbaan gegaan. 

Het was in één woord fantastisch!!!!!! Het uitzicht op de bergen en rotsen was fenomenaal en op sommige plekken lag er nog een sneeuwlaag van zeker een meter dik. Je kon kilometers ver kijken en je zag in de verte overal dorpjes en valleien liggen. Je voelde je ontzettend nietig in die kleine cabine die als een mier tegen de rotsen omhoog kroop. Het was een tocht in drie etappes; steeds moest je overstappen in een andere kabelbaan en de laatste etappe was uiteraard het spectaculairst. Het weer werkte geweldig mee; het was niet helemaal helder, maar op het moment dat we helemaal op de top waren, zaten we gelukkig niet in een wolk, want dat gebeurde toch nog wel af en toe vandaag en dat zou eeuwig zonde zijn geweest! 

Donderdag 12 juni 2014

Route: Oswiecim, Wadowice, Nowy Targ, Vysoké Tatry (Slowakije).
Totaal 185 km.

Hier houd ik nu zo van! Op de kaart kijken en bedenken dat als je naar het Tatragebergte (een deel van de Karpaten) gaat, je net zo goed een extra landje kunt meepikken, omdat het op de grens van Polen en Slowakije blijkt te liggen. Maar ja, we hebben ons niet op dit land voorbereid en als je dan net over de grens in Slowakije aankomt en aan de eigenaar van de camperplaats vraagt waar de dichtstbijzijnde pinautomaat is om Slowaakse kronen te pinnen, dan voel je je wel heel erg blond als hij antwoordt dat ze in Slowakije al sinds 2009 de Euro hebben…..

We staan dus nu in Slowakije met uitzicht op een 2634 meter hoge berg waar nog sneeuw op ligt. Morgen willen we met een kabelbaan deze berg op en dan naar beneden lopen. Mijn spieren zijn hier (hoop ik) wel weer toe in staat en daarna zie ik wel weer; deze ervaring wil ik me niet laten ontgaan!

Woensdag 11 juni 2014

Route: Krakow, Mogliany, Wadowice, Oswiecim. Totaal 81 km.

Vandaag zijn we naar Auschwitz en Birkenau geweest. Ik ben er nog helemaal stil en ontdaan van. Je gaat er van uit dat je alles over dit vernietigingskamp al in documentaires en films hebt gezien, maar als je daar zelf loopt en van de gids de details hoort en met eigen ogen de omstandigheden ziet waarin mensen hier als beesten zijn behandeld en vernietigd, dan gaat dit echt je verstand te boven. Toen ik hier rondliep en me voorstelde hoeveel angst en wanhoop hier geheerst heeft en hoeveel tranen er gevloeid moeten hebben, dan krijg je de brok in je keel niet weggeslikt. Het is onvoorstelbaar wat de nazi’s hier hebben aangericht in dit grootste van hun vernietigingskampen. Ik dacht altijd dat het voornamelijk joden en zigeuners waren die hier omgebracht zijn, maar het waren ook niet-joodse Polen, Tsjechen, Hongaren en Russen die hier zijn omgekomen. De gids vertelde dat de reden hiervoor was, dat deze Slavische volkeren moesten verdwijnen om ruimte te maken voor Duitsers die de inwoners zouden worden van het nieuwe, grote Duitsland. Hier in Auschwitz en Birkenau zijn anderhalf miljoen mensen, voornamelijk joden, vermoord in de gaskamers. Maar er zijn hier ook medische experimenten op mensen uitgevoerd en massasterilisaties en er waren martelkamers en mensen werden uitgehongerd en opgehangen en geëxecuteerd. In de drieënhalfuur durende rondleiding hebben we zó ontzettend veel verschrikkelijke dingen gehoord en gezien dat ik hier pagina’s over vol zou kunnen schrijven, maar ik wil eigenlijk alleen maar zeggen dat als je ooit in het zuiden van Polen bent, dan zou je hier naar toe moeten gaan als eerbetoon en ter nagedachtenis aan de anderhalf miljoen mensen die hier zijn omgebracht.

Dinsdag 10 juni 2014

Toen we vanmorgen met de bus en de tram voor ons tweede bezoek naar Krakow wilden gaan, bood de zoon van de campingeigenaar ons een lift aan naar de stad en omdat hij goed Engels sprak, kwamen we eindelijk eens wat meer te weten over het leven hier. Wat wij dachten klopte, nl. dat het oosten van Polen, kleurlozer, slechter onderhouden en minder welvarend is dan het zuiden en westen. Volgens hem komt dat omdat het oosten vroeger communistisch was en onder Russisch bewind stond, terwijl het westen tot aan Poznan bij Duitsland heeft gehoord en het zuiden een Pruisische en Oostenrijkse geschiedenis heeft. Krakow is vroeger de hoofdstad van Polen geweest en heeft binnen zijn grenzen meer dan 6000 historische gebouwen en monumenten. In 1978 kwam Krakau als eerste Europese stad  met zijn gebouwen op de Unesco-lijst van de belangrijkste cultuurobjecten ter wereld. We zouden dus ons hart weer kunnen ophalen vandaag, ware het niet dat  de temperatuur veel te hoog is voor een uitgebreide stadswandeling. Daarom hebben we het rustig aan gedaan met een bezoek aan de Joodse wijk Kazimierz waarna we via de markt naar de stadspoort liepen. Eigenlijk wilden we nog een bezoek aan het kasteel Wawel brengen, maar het was zó zinderend heet, dat we dat maar voor gezien hielden.

Ik heb nog wel opgesloten gezeten in een toilet van het restaurant waar we gingen lunchen. Niet zo gek hoor, want we zijn nu ruim drie weken in Polen en we hebben nog geen camping, winkel of restaurant gehad waar alles technisch gezien in orde was. Niets wordt fatsoenlijk onderhouden hier. Deuren die zo uitgezet zijn dat ze niet sluiten, toiletten die niet goed doorspoelen, wastafels zonder kraan (!!), douches waarvan de deur niet op slot kan en waar de haakjes om je kleren op te hangen afgebroken zijn en dan vandaag een slot van een wc-deur die niet meer openging! Na verschillende keren tevergeefs geprobeerd het slot te openen, heb ik Ton maar opgebeld met het verzoek om me te komen bevrijden! Hij zat hooguit tien meter verderop in het restaurant, maar mijn telefoontje (met een omweg via Nederland!) bracht uitkomst! Hij had zijn mobiel gelukkig aanstaan en de accu was niet leeg, dus met behulp van de sleutel van de camper heeft hij van de buitenkant het slot open kunnen maken. Phew, ik kon er weer uit!!!!

Maandag 9 juni 2014

Route: Wieliczka, Krakow. Totaal 16 km.

Vorige week viel het ons al op dat Hemelvaartsdag in Polen niet gevierd wordt, maar Tweede Pinksterdag doen ze hier ook niet aan. Iedereen ging vandaag gewoon aan het werk en naar school en we zaten vanmorgen rond half negen goed vast in de file naar Krakow.

Mijn gps deed vanmorgen goed dienst om onze nieuwe camperplaats bij Krakow te vinden. Als echte Nederlanders hadden we natuurlijk geen kaart voor de TomTom voor die ene vakantie naar Polen gekocht, maar met de coördinaten uit de campergids bracht mijn gps’je ons precies op de plaats van bestemming. We staan nu in de tuin van een pensionnetje met een prachtig uitzicht over de skyline van Krakow. We waren hier vanmorgen al om tien uur en met de bus en een tram zaten we binnen het uur in het centrum van Krakow waar we met een hop-on/hop-off bus de stad ruwweg hebben verkend. Vandaag hebben we alleen ge-hop-ond en morgen gaan we ook hop-offen op verschillende interessante plaatsen, want Krakow is prachtig en heeft een hele interessante geschiedenis. Maar daarover morgen meer (moet ik me zo nog in verdiepen…. ;-))

Zondag 8 juni 2014

Route: Nowy Sacz, Brzesko, Wieliczka. Totaal 98 km.

Wat een geluk dat we niet gisteren naar de zoutmijnen zijn gegaan. Ik had in de reisgids gelezen dat je 394 treden naar beneden moest lopen. Nou, dat was slechts tot level 1, want in totaal zijn we drie levels naar beneden gegaan, tot 145 meter onder de grond en dat waren dus 845 treden! Dit voelde vandaag ook nog niet erg fijn, maar gisteren was me dat echt niet gelukt en terug kun je ook niet als je eenmaal begonnen bent. Naar boven gingen we gelukkig wel met de lift.
Maar wat was het indrukwekkend! Deze zoutmijnen zijn in gebruik sinds de 13^e eeuw en hebben een totale schachtlengte van 250 km. Wij hebben vandaag slechts één procent hiervan gezien en de rondleiding duurde in totaal drie uur! We hebben twintig “kamers” in de mijn bezocht (uitgehouwen ruimtes waar zout gewonnen werd) en in die kamers staan levensgrote zoutsculpturen die in de loop der tijd door de mijnwerkers in hun vrije tijd gemaakt zijn. Dit zijn beelden van o.a. Copernicus, Goethe en ook hier in de zoutmijnen vind je natuurlijk Paus Johannes Paulus II, de van oorsprong Poolse paus. Maar het mooiste van alles was de Koningskapel. Dit is een ruimte in de mijn van minstens 100 meter lang en 30 meter hoog met in de wanden zoutsculpturen van b.v. het Laatste Avondmaal, een prachtige kerststal, Maria, Jozef en het kindje Jezus, enz. enz. Je wist gewoon niet waar je kijken moest! Toen begon er ook nog een groep een religieus lied te zingen (of dit nu spontaan was of dat het de bedoeling was weet ik niet), maar juist in deze kapel werden mijn ogen toch wel enigszins vochtig….. In een andere ruimte was een zoutmeer met daaromheen een balustrade. In deze ruimte zagen we een prachtige lichtshow op de muziek van Chopin en op de achtergrond het geluid van mijnwerkers. En zo viel je van de ene verbazing in de andere.

Dit bezoek aan deze mijn was zo’n bijzondere ervaring, dat ik me nu écht voorgenomen heb om nooit meer een grot of een mijn te bezoeken. Met mijn ietwat claustrofobische aanleg is een bezoek aan dit soort ondergrondse activiteiten niet echt mijn hobby, maar dit was zó mooi en bijzonder dat het nooit meer overtroffen kan worden. Ik heb dus nu een geweldig argument om nooit meer “ondergronds” te gaan!

Zaterdag 7 juni 2014

Het fijne van onze manier van vakantie houden is, dat je plannen ter plekke kunt wijzigen. Mijn spieren hebben toch behoorlijk te lijden gehad van onze “monstertocht” van eergisteren. Vandaag wilden we eigenlijk een bezoek brengen aan de zoutmijnen, maar daar moet je 394 treden naar beneden afdalen en dat zouden mijn kuitspieren echt niet aangekund hebben. We hebben dit bezoek dus maar een dagje uitgesteld en vandaag (voor de verandering) een openluchtmuseum bezocht dat op 2,5 km afstand van de camping ligt. Deze wandeling was al een hele aanslag op mijn beenspieren, maar een tube Advil heeft wel wat verlichting gegeven.

Dit openluchtmuseum gaf min of meer hetzelfde beeld van het leven tussen de 19^e en 20^ste eeuw als het museum dat we van de week bezochten. Alle huizen, schuren en kerkjes waren origineel en hier in dit prachtige park opnieuw opgebouwd. Het was alleen jammer dat een aantal medewerkers van dit museum alleen Pools spraken en niet begrepen dat het voor ons echt geen verschil maakt als je harder gaat praten!

Vrijdag 6 juni 2014

Route: Ustrzyki Gorne, Cisna, Komancza, Dukla, Gorlice, Nowy Sacz.
Totaal 198 km.

Voordat we gisteravond  naar het dorpje zouden lopen om ergens te gaan eten, barstte er opeens een enorme onweersbui los. Even later begon de zon alweer te schijnen, waardoor er een prachtige regenboog tevoorschijn kwam. 

We zijn er trouwens in geslaagd om een kaasloze maaltijd voor Ton te bestellen, alhoewel een van de andere klanten ons een vertaling van de menukaart moest geven. Het personeel sprak alleen maar Pools.

Vandaag hebben we er een rustig reisdagje van gemaakt, want mijn spieren hadden een rustdag nodig na de pittige wandeling van gisteren. Het was een prachtige tocht langs de Slowaakse grens. Mooie vergezichten, met loofbomen begroeide bergen afgewisseld door dorpjes die er toch een stuk verzorgder uitzien dan in het noorden en oosten van Polen. Of dit nu een welvarender deel van Polen is weten we niet; het is jammer dat je niet in contact komt met mensen die Engels of Duits spreken. Alhoewel op de camping waar we nu staan waren drie Poolse mannen aan het barbecueën en één van hen sprak een paar woordjes Duits en kwam vragen of we soms een glaasje wodka kwamen drinken. Ze hadden echter zelf nogal diep in hun flessen (!!) wodka gekeken. Ik heb dit aanbod toch maar vriendelijk afgewezen….. 

Donderdag 5 juni 2014

Het was prachtig weer vanmorgen, ideaal voor onze dagtocht naar de hoogvlakte van het Bieszczadzki Nationaal Park. We vertrokken vanmorgen om kwart over negen en het was een hele klus om boven te komen. De tocht was in totaal “slechts’ 2 x 6 km maar we stegen van 652 meter naar 1224 meter, dat is 572 meter, een gemiddeld stijgingspercentage van ongeveer 10%. Terug moesten we dit percentage dalen, je raakt dan wel niet buiten adem maar mijn knieën protesteerden hevig. Gelukkig hadden we onze nordic-walkingstokken mee, want we hebben wel geleerd van de afdaling vorig jaar van de berg Snowdon in Wales van 1085 meter; ik heb toen bijna vier dagen niet kunnen lopen van de spierpijn. Maar toen lieten we ons naar boven brengen door een treintje en nu zijn we dus 572 meter gestegen én gedaald. Ik vind dit dus weer een hele prestatie van mezelf! Het staat niet in verhouding tot Sabine, Ewald, Sylvia en Paul die vandaag meerdere keren de Alpe d’Huzes hebben beklommen op hun fiets, maar ik ben ook trots.

Toen we boven waren hadden we een spectaculair uitzicht over de bergen en heel diep in de verte zagen we de camping liggen met onze camper als een speldenprikje. Terug op de camping ben ik in mijn stoel geploft om er het eerste half uur niet meer uit te komen. Ik was kapot!

Vanavond gaan we in het nabijgelegen dorpje in een restaurantje eten. Wat we begrepen van het uithangbord hebben ze daar regionale gerechten. Helaas weten we niet wat “kaas” is in het Pools, dus hopelijk heeft Ton het vanavond ook nog naar zijn zin…….

Woensdag 4 juni 2014

Route: Dobra, Sanok, Lesko, Ustrzyki Doine, Ustrzyki Gorne. Totaal 109 km.

De luxe massagedouche waar ik me zo op verheugd had vanmorgen, was nogal een teleurstelling! Moet je je voorstellen, een douchecabine met een gewone handdouche, een regendouche en nog verschillende in de muur gemonteerde douchemondjes, dat belooft wat, toch? Er zaten echter twee heel vreemde bedieningsknoppen, geen gebruiksaanwijzing, niet eens in het Pools, laat staan in het Engels of Duits. Het water was óf ijskoud, óf kokend heet; een tussenliggend niveau heb ik niet kunnen vinden. De shampoo uit mijn haar maar uitgespoeld met koud water en toen kreeg ik van de schrik ook nog shampoo in mijn ogen. Uiteindelijk heb ik een lauwachtige stand gevonden, maar jullie begrijpen wel dat ik er niet lang onder heb gestaan……

Om negen uur vertrokken we weer en het landschap waar we doorheen reden was adembenemend mooi! Ik durf niet te rijden vanwege de smalle bergweggetjes met de talloze haarspeldbochten, dus Ton kan weer vol aan de bak! We eindigden vandaag op een camping tegen de grens met Oekraïne in het uiterste zuidoostelijke puntje van Polen. Morgen gaan we een dagtocht lopen door de bossen naar de hoogvlaktes van dit prachtige gebied. 

Dinsdag 3 juni 2014

Route: Przemysl, Sanok, Dobra. Totaal 98 km.

Na een week bewolking en lage temperaturen (van 10 tot 12 graden) en gisteren zelfs een hele regendag, konden we vandaag weer van de zon genieten. We begonnen vanmorgen met een bezoek aan de stad Przemysl (ik doe geen pogingen meer om de namen van de steden uit te spreken…). Het historische centrum van de stad is heel goed bewaard gebleven en er staan maar liefst zeven kerken die boven het centrum uitsteken, waarvan één de prachtige kathedraal is. Toen we er vanmorgen langs liepen stonden er kinderen in uniform met vaandels voor de deur van de kathedraal te wachten en de kerk zat helemaal vol met voornamelijk schoolkinderen. We zijn naar binnen gegaan, want we hadden wel het idee dat er iets bijzonders aan de hand was. Gisteren schreef ik al dat al die hordes schoolkinderen die in de steden rondliepen zo gedisciplineerd waren, maar wat we vanmorgen zagen, daar sloegen we helemaal steil van achterover. Al die honderden schoolkinderen zaten doodstil te wachten totdat de kerkdienst zou beginnen, ze fluisterden zelfs niet eens met elkaar! Het bleek een kerkdienst te zijn ter ere van een overleden priester en de dienst werd geleid door de aartsbisschop van Polen. Hebben we die ook eens gezien.

Hierna hebben we in het stadje Sanok een openluchtmuseum bezocht. In dit museum zijn kerkjes, berghutten en een hele dorpsstraat bijeengebracht om een natuurgetrouw beeld van het leven in deze omgeving in de 18^e en 19^e eeuw te geven. Het was nog geen hoogseizoen en een doordeweekse dag en doodstil. We kregen daarom wél alle aandacht van de gidsen die in de kleding van die tijd  liepen, want ze waren waarschijnlijk blij dat er een paar bezoekers waren. Er werden zelfs afgesloten woningen speciaal voor ons opengedaan!

Aan het eind van de middag vonden we een camping die tot nu toe de nummer één van deze vakantie is. Het ligt prachtig aan een riviertje en we hebben een mooi uitzicht op de omgeving. De sanitaire voorzieningen zijn ook nog eens een keer schoon en (bijna) heel en er is zelfs een hele luxe massagedouche, dus ons hoor je niet klagen! 

Maandag 2 juni 2014

Route: Bodzentyn, Opatow, Sandomierz, Nisko, Przemysl. Totaal 252 km.

Gisteravond mocht ik de wasmachine gebruiken van de campingeigenaar :-))) en mijn wasje wapperde lekker in de wind. Vanochtend om 4.50 uur werd ik wakker van de regen (die niet voorspeld was) en wat doe je dan als je zo’n piepklein campertje hebt? Je staat onmiddellijk op om de (water)schade te beperken. Helaas bleef het regenen, zodat de paardenmarkt een troosteloze bedoening was, maar toch leuk om eens meegemaakt te hebben. Er werden niet alleen paarden verhandeld maar ook allerlei paardenattributen, zoals teugels en zadels. Verder kippen, hanen, ganzen en héél veel kuikentjes in diverse soorten en maten. Ik moest wel even slikken toen ik iemand zag zeulen met een net waarin zeker tien levende kippen gepropt waren……. Onze Partij voor de Dieren zou zich hier zeker nuttig kunnen maken!

We waren van plan om vandaag een dagje op deze camping te blijven, maar er viel zo’n vieze motregen die de hele dag door zou gaan. Daarom besloten we om toch maar te vertrekken en er een reisdag van te maken. Op aanraden van de campingeigenaar gingen we onderweg de steden Sandomierz en  Przemysl bezoeken. Omdat we vanmorgen zo onmenselijk vroeg op waren vanwege de paardenmarkt, reden we nog vóór half tien weg. Sandomierz is een erg mooi stadje, maar de regen zorgde ervoor dat we er niet al te lang hebben rondgekeken. Het zijn hier trouwens volgens ons de nationale schoolreisjesweken. In elke stad waar we tot nu toe geweest zijn, lopen hele hordes schoolklassen, variërend in leeftijd van vier (!!) tot achttien jaar en alles loopt zeer gedisciplineerd in de rij. Dat hoef je in Nederland echt niet te proberen!

Zondag 1 juni 2014

Route: Lublin, Krasnik, Lagow, Bodzentyn. Totaal 216 km.

Volgens mij begint Ton ervan te balen dat ik zo vaak achter het stuur zit, want vanmorgen werd er heel ondemocratisch door hem besloten dat hij zou beginnen met rijden zodat hij in elk geval zijn kilometers kon maken. ;-)

Op naar het zuiden van Polen, want we willen nu toch wel eens een keer een wat spectaculairder landschap zien. En ja hoor, na zo’n 125 km zagen we in de verte bergen opdoemen. En omdat ik inmiddels aan het rijden was, moest ik er nu toch aan geloven om te schakelen als we stijgen of dalen. Schakelen is nooit mijn sterke kant geweest (tenminste in een auto…..) maar na wat aanwijzingen van Ton begin ik het volgens mij te leren.

Bij de SVR-campingadressen die we voor Polen hadden gedownload, stond een adresje van Nederlanders met een fokkerij van Shetland Pony’s die ook vier kampeerplekjes hadden. Na weer veel zoeken en vragen, nu gelukkig met een adres om te laten zien, vonden we uiteindelijk de juiste plek. We staan nu in een boomgaard en de uiterst vriendelijke (Nederlandse) eigenaren hebben ons uitgenodigd om morgenochtend (héél erg) vroeg met hen mee te gaan naar een paardenmarkt. We hebben er erg veel zin in om een oorspronkelijk stukje Polen (met Nederlandse uitleg) te zien waar je anders als toerist niet gauw zult komen.

Zaterdag 31 mei 2014

Route: Narwianski Park, (een eindeloze zoektocht naar) Kobylin Borzymy, Wysokie Mazowieckie, Zambrow, Siedlce, Lublin. Totaal 271 km.

Toen we van de week bij kasteel Mariënberg in Malbork waren, raakten we in gesprek met de reisleider van een Nederlandse bustour. Hij gaf ons een tip om in Kobylin Borzymy een boottocht te gaan maken door een moerasgebied. Dat leek ons wel wat en daarom zijn we ook een stuk oostelijker gegaan dan we oorspronkelijk van plan waren. Maar we hadden geen rekening gehouden met het gebrek aan bewegwijzeringsborden in Polen. Op een gegeven moment staat er wel een bord dat in de voor ons juiste richting wijst, maar hier wordt dan verder geen vervolg aan gegeven bij de volgende kruisingen. We hebben ons dus een ongeluk gezocht naar het desbetreffende adres door allerlei achterafweggetjes te proberen. We hebben hierdoor wel een prachtig stukje oorspronkelijk Polen gezien met boerenkarren en een weiland dat bewerkt werd door een met paard getrokken ploeg. Wij keken onze ogen uit, maar de bewoners keken ook met open mond naar die toeristen die in zo’n achterlijk campertje door hun gebied trokken…. Je kunt het ook niet vragen, want bijna niemand spreekt Engels of Duits. We waren er dus klaar mee en vervolgden onze weg naar het zuiden van Polen. Dan maar geen boottocht.

We staan nu op een camping aan een meer. Er kwamen net twee ongeveer tienjarige meisjes naar ons toe die in het Pools iets vroegen. Wij lieten merken dat we dit niet verstonden maar ik was net bezig met mijn laptop en bedacht dat Google Translate misschien uitkomst kon bieden. Zij typte toen: "do której godziny sá rowerki". "Toen begrepen we wat ze bedoelde: "Tot hoe laat kunnen we waterfietsen?".We hebben ze  maar naar de receptie gestuurd. Maar het is toch grappig  hoe je met een computer met programma's en apps elkaar (enigszins) kunt begrijpen!
Alhoewel het begrijpen soms zelfs met pictogrammen moeilijk is. Ik weet niet of het typisch Pools is, want ik heb het nog nooit eerder gezien, maar als je onderstaande foto ziet, weten jullie dan wat de dames- of  herentoilet is, het rondje of het driehoekje? Ik heb het moeten vragen.....

Vrijdag 30 mei 2014

Route: Gierloz, Gizycko, Elk, Grajewo, Bialystock, Narwianski Park.
Totaal 262 km.

Gisteravond zijn we geëindigd bij het voormalig hoofdkwartier van Hitler dat we vanmorgen wilden bezoeken. Niet een echt prettige plek, maar ik vind het wel een plek die je bezocht moet hebben als je in het noordoosten van Polen op vakantie bent. Hitler verbleef hier van juni 1941 tot november 1944 en voerde hiervandaan het commando van het offensief in het oosten. Op 20 juli 1944 werd hier de moordaanslag op Hitler gepleegd door Claus von Stauffenberg. Hij had een bom bij zich in een aktetas die hij tijdens een bespreking met Hitler zou laten ontploffen. Zeven minuten voordat de bom tot ontploffing zou komen, deelde hij mee dat hij plotseling weggeroepen werd. De bom ontplofte en er vielen drie doden, maar Hitler werd slechts lichtgewond. 

In deze geheime stad stonden in totaal 80 gebouwen, waaronder vele bunkers. Het dak van de bunker waar Hitler in verbleef bestond uit tien meter beton. De Duitsers hebben in januari 1945 bij hun terugtrekking de hele boel opgeblazen met tientallen tonnen springstof. Als je hier rondloopt, zie je de resten hiervan en hoe ongelofelijk dik de muren en de daken van de bunkers waren. Heel indrukwekkend!

We vervolgden onze reis naar het merengebied in het oosten van Polen. Dit landschap was een stuk aantrekkelijker dan wat we tot nu toe van Polen hebben gezien. Aan het eind van de middag zochten we een vrij kampeerplekje en dat hebben we gevonden in een bos, halverwege een doodstil paadje. Wat nog ontbreekt is een meer of een riviertje, maar je kunt ook niet alles hebben. We voelen ons weer de koning te rijk!

Donderdag 29 mei 2014

Route: Malbork, Elblag, Dobre Miasto, Swieta Lipka, Ketrzyn, Gierloz. Totaal 207 km.

Vanmorgen kwamen we er ineens achter dat het vandaag Hemelvaartsdag is en daar hebben we gisteren met onze boodschappen geen rekening mee gehouden! Maar tot onze grote verbazing is hier in het superkatholieke Polen iedereen aan het werk, alle winkels waren open en zelfs de kinderen gingen gewoon naar school!

Tot nu toe vinden we het landschap behoorlijk saai. Af en toe krijg je het idee dat het gebied wat aantrekkelijker wordt, maar die periodes zijn maar kort. Eindeloze graanvelden, afgewisseld met onaantrekkelijke dorpjes die we doorkruisen over slechte wegen. De hoogtepunten zijn echt de culturele bezienswaardigheden zoals de prachtige steden Poznan en Gdansk en de kerken en kastelen. Nu hebben we al aardig wat van deze gebouwen gezien en eigenlijk was ik van plan om die voorlopig niet te bezoeken, maar ja, we hoefden maar een klein stukje om te rijden en kwamen praktisch langs de kerk in Swieta Lipka! Wat ben ik blij dat we het gedaan hebben. Deze kerk is nog niet zo lang geleden ontzettend mooi gerestaureerd; uiteraard met subsidie (ruim twee miljoen euro) en dit geld kwam nu eens niet van de Europese Gemeenschap, maar van de landen IJsland, Noorwegen en Liechtenstein. Waarom nu juist deze drie landen hierin geïnvesteerd hebben is me een raadsel, maar we mogen ze dankbaar zijn, want zowel buiten als binnen weet je niet waar je het eerst kijken moet. Het altaar, de schilderingen op de plafonds en de muren, de goudkleurige ornamenten, de deuren, de beelden, de preekstoel, de monstrans; het is gewoon teveel om op te noemen. We bezoeken (tijdens vakanties….) veel kerken, maar soms kom je er een tegen waarvan je weet dat je die niet snel zult vergeten; en dit was er zo een!

Woensdag 28 mei 2014

Route: Tolknicko, Elblag, Malbork. Totaal 69 km.

Het stormde vanmorgen nog harder dan gisteravond (nu zeker windkracht 11) en het is koud, ongezellig en guur en het is slechts negen graden! Warme kleren aan voor ons bezoek aan kasteel Mariënburg in Malbork.

In 1274 startten de kruisridders de bouw van dit middeleeuws kasteel  dat uiteindelijk het grootste bakstenen kasteel van Europa zou worden. Tijdens de Tweede Wereldoorlog is het vreselijk beschadigd, maar daarna is het kasteel drastisch gerestaureerd en sinds 1997 staat het op de Werelderfgoedlijst van de Unesco. Het is in één woord prachtig! De audiotour geeft op 52 plaatsen in  een duidelijke uitleg  van het leven in het kasteel. De vertrekken met hun gewelven, prachtige vloeren, muurschilderingen en sculpturen zijn adembenemend. In verschillende zalen zijn tentoonstellingen ingericht, zoals exposities van religieuze (middeleeuwse) beelden, barnsteen, middeleeuwse wapens en glas-in-lood. Al met al zijn we vier uur bezig geweest om alles te bekijken. Meestal hebben we dit soort bezichtigingen na één of twee uurtjes wel bekeken; de duur van dit bezoek zegt dus heel wat over dit prachtige kasteel (of misschien wel over ons?!).

Vlakbij het kasteel vonden we een camping. Toen we aan kwamen rijden zaten er zeker 15 zwaluwen op de grond zodat we er niet door konden. Ik stapte uit en pas toen ik vlak bij was, vlogen ze weg. Maar later zaten ze er weer. Zouden het jonkies zijn? We hebben geen idee, maar als je over de camping loopt, vliegen de zwaluwen rakelings langs je hoofd.

Dinsdag 27 mei 2014

Route: Gdynia, Gdansk, Elblag, Tolknicko. Totaal 140 km.

Toen we wakker werden vanmorgen stormde en regende het en de temperatuur was gekelderd naar 12 graden! Na ruim een week prachtig zonnig weer, was dit wel even wennen vanmorgen. Maar het is ideaal weer voor een stadswandeling door Gdansk.

Nadat we van de week de prachtige stad Poznan bekeken hadden, zei ik al dat het zeker tot Gdansk zou duren voordat we weer de “wow-factor” zouden ervaren. Nu heb ik een probleem, want hoe zou je de overtreffende trap van de “wow-factor” moeten beschrijven? Ik denk dat het centrum van Gdansk een van de mooiste stadscentra is die ik ooit gezien heb! Het prachtige raadhuis, de Maria Basiliek en de markt met zijn “Amsterdamse” gevels. Deze Nederlandse bouwstijl komt door handelsbetrekkingen tussen Nederland en Polen in de zeventiende eeuw. Tijdens die periode zijn veel Nederlandse kunstenaars en architecten in Gdansk werkzaam geweest en hebben hun stempel op de bouwstijl gedrukt. De gevels zijn zó kleurrijk en zó prachtig gedecoreerd met gevelstenen en sculpturen, dat je niet weet waar je kijken moet. Zou ik deze vakantie nog iets mooiers te zien krijgen? Ik betwijfel het, maar wie weet….

We staan nu op een camperplaats aan de noordkust in het plaatsje Tolknicko en kijken uit op de binnenzee en de landtong die voert naar de Russische enclave Kaliningrad. De zon schijnt inmiddels weer, maar het stormt ontzettend, zeker windkracht 10. We hebben een prachtig uitzicht op de zee met enorme schuimkoppen. De zwanen, meeuwen en een ooievaar hebben moeite om tegen de wind in te vliegen, maar wij zitten heerlijk knus in ons campertje. 

Maandag 26 mei 2014

Route: Kartuzy, Wejherowo, Karwia, Gdynia. Totaal 166 km.

De lucht was vanmorgen weer helemaal blauw, geen wolkje aan de lucht en daarom zijn we eerst maar eens heerlijk van dit zonnetje gaan genieten voordat het té warm wordt. Lekker een beetje lezen, langs het meer naar het dorpje gewandeld om een vers broodje te scoren, gewoon lekker vakantielummelen. 

Om kwart over tien (voor de meeste vakantiegangers is dit pas het tijdstip om op te staan....) reden we noordwaarts om langs de kust langzaamaan richting Gdansk te gaan. Op een weg langs een dennenbos zagen we paadjes richting strand gaan. We hadden geen idee of we op die manier bij de zee konden komen, maar niet geschoten is altijd mis. De auto even illegaal geparkeerd en ja hoor, na een paar honderd meter, achter een heuveltje zagen we ineens de strakblauwe zee met een spierwit strand opdoemen. Je verwacht dit niet als je naar een land als Polen gaat. Misschien naïef, want je weet dat Polen een noordkust heeft, maar dat het zó mooi  is, is boven verwachting!

Hierna gingen we op zoek naar een camping; nou dat werd een drama. Vanmorgen zagen we er tientallen, maar als je er echt een nodig hebt zijn ze er niet meer. Na een eindeloze zoektocht waren we er helemaal klaar mee en hebben de camper op een rustig weggetje langs een vliegveldje geparkeerd. Voor het eerst écht vrij kamperen in Polen….. 

Zondag 25 mei 2014

Route: Czluchow, Odry, Koscierzyna, Kartuzy. Totaal 151 km.

Vanmorgen werden we gewekt door het gegil van apen. Een heel bijzondere ervaring want het bleek dat we niet alleen op een parkeerterrein van een wegrestaurant staan, maar ook van de daarnaastgelegen dierentuin.

Twee opeenvolgende dagen een archeologische opgraving bezoeken, begint dat op een obsessie te lijken? Nee hoor, maar als vakantieganger ga je naar elke “attractie” die in de gids vermeld staat. In je eigen omgeving zijn er veel interessantere bezienswaardigheden, maar dat komt ooit nog wel eens, toch? Vandaag zijn we dus naar Odry, in de middle-of-nowhere, gereden om een mini-Stonehenge te bekijken. In vergelijking tot Biskupin waar we gisteren waren, leek dit echt nergens op, maar toch waren we tevreden met wat we gezien hebben. Wat zijn mensen op vakantie toch vreemde wezens….

Het weer was inmiddels enorm opgeknapt, zonnig en zo’n twintig graden; heerlijk!!! Het landschap is ook een stuk aantrekkelijker en afwisselender geworden; veel meren, valleien en leuke doorkijkjes. Net als in de Baltische Staten zijn er hier ontzettend veel ooievaars. Ongeveer om de andere electriciteitspaal staat wel een ooievaarsnest. 

We hebben geen zin om nog lang in de auto te zitten en we komen vaker aankondigingen van campings tegen. Dit biedt perspectieven en tegen half drie zien we een campinkje aan een meer. Het is de perfecte plek, misschien zelfs voor een paar dagen……

Zaterdag 24 mei 2014

Route: Znin, Biskupin, Bydgoszcz, Czluchow. Totaal 163 km.

De luidruchtige nacht die we voorzien hadden, duurde gelukkig maar tot 12 uur. Dat viel dus alles mee!

Vandaag wilden we het archeologisch museum in Biskupin bezoeken. Dit was geweldig!!! Het is een openluchtmuseum, zoiets als het Archeon, maar met dit verschil dat hier ook daadwerkelijk archeologische vondsten gedaan zijn. Biskupin is een van de belangrijkste archeologische vindplaatsen van Europa waar wetenschappers uit de hele wereld onderzoek komen doen. De eerste vondsten werden in 1933 gedaan en er werd toen vastgesteld dat het ging om een dorp uit de vroege IJzertijd dat door de modder was geconserveerd. Ze hebben de nederzetting gereconstrueerd en replica’s gebouwd. Net als in het Archeon waren er medewerkers in de kledij uit de IJzertijd met het materiaal uit die tijd (steen, hoorns van wilde dieren) gereedschappen aan het maken. Er was ook een middeleeuws dorp, waar een meisje van wol vilten kledingstukken aan het maken was. Gelukkig spraken een aantal van deze medewerkers Engels zodat we vragen konden stellen die dan ook nog (in tegenstelling tot de priester van gisteren) beantwoord werden!

Onderweg naar een volgende kampeerplaats, begonnen zich donkere wolken te vormen, zodat een hevige onweersbui niet uit kon blijven. De temperatuur schoot ook gelijk tien graden naar beneden, zodat het beter uit te houden was. In de omgeving waar wij zitten zijn er erg weinig campings en VVV’s zijn ook bijna niet te vinden. We vonden uiteindelijk een prachtig vrij kampeerplaatsje aan een meer. Toen we daar echter een uurtje gestaan hadden, kwamen er steeds jongelui voorbij rijden in hun auto’s. Ik voelde me niet prettig en we zijn toch maar vertrokken. Vijf kilometer verder vonden we een parkeerplek bij een wegrestaurant dat 24 uur per dag open was. Hier staan we veiliger. Bovendien kunnen we hier vanavond eten en morgenochtend ontbijten!

Vrijdag 23 mei 2014

Route: Goluchow, Kalisz, Lad, Konin, Pakosc, Znin. Totaal 248 km.

Vlakbij de camping ligt het prachtige kasteel Goluchow met een park van 162 ha eromheen. Zoals gewoonlijk waren wij weer eens te vroeg om het kasteel van binnen te bezichtigen, maar het park was prachtig en voor het eerst zagen we een park dat goed onderhouden was. Er groeien hier meer dan 1000 soorten bomen en struiken en er wordt wetenschappelijk onderzoek gedaan naar de groei van bomen. Jammer dat alle informatie alleen maar in het Pools te lezen is, maar een botanicus kan daar toch wel zijn hart ophalen, want de Latijnse namen staan er wel bij.

Hierna gingen we naar de stad Kalisz. Net als gisteren waren we niet zo onder de indruk van deze stad. Na Poznan is het natuurlijk ook lastig voor welke stad dan ook om aan onze verwachtingen te voldoen, maar hier was het ook nog eens de armoedige, verwaarloosde staat van veel huizen.

Het hoogtepunt van de dag was echter de kerk en het klooster van Lad. Dit complex stamt uit de 11^e eeuw maar was helaas gesloten. Ton maakte wel een foto door het traliewerk heen, maar we konden er niet in. Toen gingen we maar een rondje om het complex lopen maar we werden tegengehouden door een man die in het Pools iets uit het raam riep en ons gebaarde naar de ingang te komen. Wij dachten dat we zwaar in overtreding waren maar de man gaf ons een hand en bracht ons naar een kamertje en gebaarde dat we moesten wachten. Na ongeveer vijf minuten kwam er een priester die zei dat hij Duits sprak en dat we hem moesten volgen. We kregen toen een privé-rondleiding door het klooster en de kerk. We waren diep onder de indruk van deze kerk maar minder van de communicatieve kwaliteiten van de priester. Hij had waarschijnlijk in het Duits alle jaartallen, schilders, heiligen, koningen en andere feiten uit zijn hoofd geleerd, want als wij hem iets vroegen, kregen we de indruk dat hij ons niet begreep (dit kan natuurlijk ook aan ons Duits gelegen hebben hoor!), maar enige autistische trekjes waren hem zeker niet vreemd.

Het eind van de middag wilden we naar de camping waar we twee jaar geleden ook stonden, maar die bleek helaas niet meer te bestaan. We vonden een andere, maar waarschijnlijk vanwege  een nabijgelegen dorpsfeest met luide livemuziek worden de huisjes op deze camping bezocht door de plaatselijke jeugd en dat betekent veel drank, weinig jongens, veel meisjes, dus veel gegil . Dit wordt geen rustige nacht……

Donderdag 22 mei 2014

Route: Kornik, Koscian, Leszno, Jarocin, Goluchow. Totaal 198 km.

De camping waar we vannacht stonden was nogal druk. Het lag aan een voetbalveld en er was een meerdaags voetbaltoernooi aan de gang van Engelse en Poolse jongeren. Waar we bang voor waren, een tot in de kleine uurtjes durend zuipfestijn, bleef gelukkig uit. De sanitaire voorzieningen op de camping waren echter niet geschikt voor grote groepen. Er was slechts één sanitaire ruimte voor dames én heren waarin zich één toilet bevond en een doucheruimte waar twee mensen tegelijk konden douchen. Uiteraard deed ik de deur op slot, want je moet er niet aan denken dat er zo’n knul binnenkomt als ik onder de douche sta. Toen ik eruitkwam stonden er al een paar jongens te wachten en ééntje stond te piesen met de wc-deur wagenwijd open. Ik voelde me ietwat opgelaten, hij niet..... De campings in Polen zijn niet wat wij gewend zijn..

We zijn vandaag gaan rondtoeren en hebben het stadje Koscian bezocht met zijn mooie raadhuis en prachtige negende-eeuwse kerk. Het probleem is echter, dat we gisteren zo diep onder de indruk waren van Poznan, dat we denk ik tot Gdansk moeten wachten op weer die ‘wow-factor’. Gelukkig hadden ze een geweldig terras waar we koffie met een gebak genomen hebben voor het luttele bedrag van 20 zloty (omgerekend vijf euro!). 

Woensdag 21 mei 2014

Route: Sierakow, Poznan, Kornik. Totaal 107 km.

Vanmorgen ben ik eerst bezig geweest met het probleem ‘website’. De camping had weinig faciliteiten, maar wel Wifi. Toen ik er gisteravond achterkwam dat ik mijn website niet kon bijwerken omdat ik hem niet eens kon openen, baalde ik zó ongelofelijk dat ik vannacht niet echt lekker geslapen heb! Ik ben er maanden mee bezig geweest en heb er zoveel tijd, moeite en geld ingestoken, om er nu achter te komen dat het k..ding niet werkt! Dat werden dus de nodige mailtjes naar de hostingprovider en de deskundige die ik laatst ingeschakeld had om mijn website te versnellen. Om een lang verhaal kort te maken, hij adviseerde me om over te stappen naar een andere hostingprovider en tot die tijd ga ik de weblog www.zwerfcamper.blogspot.nl maar weer bijwerken. Balen, balen, balen!!!!!! Oké, genoeg hierover….

Vandaag hebben we Poznan bezocht en daar een lange, warme stadswandeling gemaakt. Wat een prachtige stad is dit! Het is een van de oudste steden van Polen en de geschiedenis gaat terug tot de 9^e eeuw. Op de Oude Markt in Poznan ligt het prachtige renaissancistische stadhuis dat beschouwd wordt als het mooiste in zijn soort van Centraal Europa. Maar niet alleen het raadhuis is de moeite waard, maar alle gevels op dit plein zijn prachtig versierd en erg kleurrijk. Verder hebben we nog een bezoek gebracht aan de kathedraal en het keizerlijk kasteel. We hebben dus aardig wat kilometertjes in de benen vandaag en dat in een temperatuur van bijna 30 graden; ik ben dus lekker verbrand ondanks mijn nieuwe dure zonnebrandcrème. Morgen maar geen sandalen aan want mijn voeten zien er niet uit; mijn zonneallergie speelt nl. weer aardig op.

Vandaag zag ik oude HTM-trams rijden in Poznan. Dit was echt het beeld van het openbaar vervoer in Den Haag van zo’n veertig jaar geleden. Ze hebben zeker de oude trams van de HTM overgenomen. Er reden ook wel moderne trams hoor, maar ook echt een aantal uit het jaar nul!

Dinsdag 20 mei 2014

Route: Melle, Frankfurt a/d Oder, Lagow, Goscikowo, Miedzyrecz, Sierakow. Totaal 274 km.

Vandaag zijn we de grens met Polen overgestoken. Een zachtglooiend landschap, met hier en daar wat verwaarloosde dorpjes, afgewisseld door wijkjes met prachtige bungalows. De wegen zijn goed, tenminste als er een bord bijstaat dat de weg is aangelegd met subsidie van de Europese gemeenschap. De andere wegen zijn slecht en sommige zijn iets minder slecht; we hobbelen over keitjes,  slalommen om de gaten in de wegen te ontwijken, wat helaas vaak jammerlijk mislukt met een enorme bonk als gevolg. Ton heeft ook maar even gewacht met zijn pilsje openmaken toen we op de camping aankwamen, want anders zou er weinig bier overgebleven zijn…..

Het was een heerlijke dag; prachtig weer en we hebben een paar mooie stadjes bezocht. Het klooster in Goscikowo hebben we echter alleen maar aan de buitenkant kunnen bekijken, want het was al gesloten! We kwamen daar om 13.30 uur aan, maar de portier bij de kassa maakte ons duidelijk dat het klooster dicht was. Tenminste dat begrepen we want hij sprak alleen maar Pools en tja, wij niet. Hij schreef toen op een briefje “13.00”. Wij namen toen maar aan dat hij bedoelde dat we een half uur te laat waren. Jammer dat dit niet in de toeristische informatie stond die we hadden. Het had ons een rit en een teleurstelling bespaard.

Maandag 19 mei 2014

Route: Melle, Hannover, Magdeburg, Berlijn, Bad Saarow. Totaal 434 km, waarvan ik er 224 gereden heb, wat betekent dat ik meer dan de helft vandaag heb gereden!!! Misschien heeft de camperrijles toch nog zin gehad?

Vandaag wilden we tot voorbij Berlijn komen, zodat we morgenvroeg de Poolse grens kunnen passeren. Een lange saaie weg over de Duitse Autobahn. Maar goed, het schoot lekker op, alhoewel het slaapverwekkend is. Ik heb diepe bewondering voor vrachtwagenchauffeurs die dag-in-dag-uit in hun eentje van A naar B moeten rijden. Ik moet echt tegen de slaap vechten en dan heb ik het slechts over 224 km met halverwege een koffiepauze! 

Om 15.00 uur, toen we het alweer lang genoeg vonden, kwamen we aan op nog een mooiere camperplaats dan gisteren. Toen we ons nog maar net gesetteld hadden, kwam er een mannetje aanlopen die de beheerder van deze camperplaats bleek te zijn. Heel bijzonder, want het is hier gratis. Hij gaf ons ongevraagd een  uiteenzetting over de faciliteiten hier in het dorp, zoals een bakker waar we morgenochtend kunnen gaan ontbijten (vinden wij het toppunt van vakantie), de openingstijden van de twee supermarkten en het antwoord op onze prangende vraag waar we een benzinestation kunnen vinden, want anders komen we niet ver meer. Het mannetje stelde ons ook nog wat vragen, nog net niet wat ons jaarinkomen was….. maar we mochten blijven.

Hierna hebben we een wandeling langs de Schärmutzelsee gemaakt (dat vind ik toch zo’n grappige naam!) en daar heerlijk in het zonnetje op een bankje gezeten. Wat een leuke (reis)dag hebben we toch weer gehad!!!!!!

Zondag 18 mei 2014

Route: Baarn, Den Haag, Lunteren, Apeldoorn, Enschede, Osnabrück, Melle. Totaal 431 km.

De afgelopen keren gingen we steeds op vakantie vanaf een verjaardag van een dierbare. Vorig voorjaar vertrokken we naar Wales vanaf het 70^ste verjaardagsfeest van Ed. Afgelopen najaar begon de reis naar Spanje vanaf de verjaardag van Sandra en Lourens en vanmorgen gingen we vanuit Baarn eerst naar Den Haag naar de 91^ste (!!) verjaardag van mijn vader. Daarvandaan “vlogen” we even naar Lunteren om de Baarnse werkkleding van Ton en onze stinkende kampvuurkleren daar achter te laten want die gaan we natuurlijk geen maand meeslepen in ons piepkleine campertje. En passant sprongen we in Lunteren ook nog even onder de douche en om klokslag twee uur (na ook exact tweehonderd kilometer die we vandaag al gereden hadden) vertrokken we om in elk geval vandaag nog de grens met Duitsland te passeren. Want zeg nou zelf, een vakantie begint toch pas als je geen Nederlands meer op de borden ziet staan!

Na mijn camperrijles van een paar weken geleden zouden Ton en ik afwisselend gaan rijden. Maar ja, Ton weet niet hoe de TomTom werkt en hij kan ook niks met alle apps op mijn mobiel , dus vandaag heb ik alleen van Baarn naar Den Haag gereden. Zo zie je maar weer, iedereen heeft zijn kwaliteiten en de mijne liggen niet bij het rijden. Maar morgen zal ik helaas toch wel aan de bak moeten.

Om vijf uur vonden we het alweer genoeg en vonden we een gratis camperplaats bij het plaatsje Melle. Het is een erg rustige plek en op 200 meter afstand is een prachtig park met een restaurant. Één keer raden waar wij gegeten hebben vanavond…… Een geweldig begin van onze vakantie!