Pagina's

Translate

dinsdag 10 juni 2014

Zondag 8 juni 2014

Route: Nowy Sacz, Brzesko, Wieliczka. Totaal 98 km.

Wat een geluk dat we niet gisteren naar de zoutmijnen zijn gegaan. Ik had in de reisgids gelezen dat je 394 treden naar beneden moest lopen. Nou, dat was slechts tot level 1, want in totaal zijn we drie levels naar beneden gegaan, tot 145 meter onder de grond en dat waren dus 845 treden! Dit voelde vandaag ook nog niet erg fijn, maar gisteren was me dat echt niet gelukt en terug kun je ook niet als je eenmaal begonnen bent. Naar boven gingen we gelukkig wel met de lift.
Maar wat was het indrukwekkend! Deze zoutmijnen zijn in gebruik sinds de 13e eeuw en hebben een totale schachtlengte van 250 km. Wij hebben vandaag slechts één procent hiervan gezien en de rondleiding duurde in totaal drie uur! We hebben twintig “kamers” in de mijn bezocht (uitgehouwen ruimtes waar zout gewonnen werd) en in die kamers staan levensgrote zoutsculpturen die in de loop der tijd door de mijnwerkers in hun vrije tijd gemaakt zijn. Dit zijn beelden van o.a. Copernicus, Goethe en ook hier in de zoutmijnen vind je natuurlijk Paus Johannes Paulus II, de van oorsprong Poolse paus. Maar het mooiste van alles was de Koningskapel. Dit is een ruimte in de mijn van minstens 100 meter lang en 30 meter hoog met in de wanden zoutsculpturen van b.v. het Laatste Avondmaal, een prachtige kerststal, Maria, Jozef en het kindje Jezus, enz. enz. Je wist gewoon niet waar je kijken moest! Toen begon er ook nog een groep een religieus lied te zingen (of dit nu spontaan was of dat het de bedoeling was weet ik niet), maar juist in deze kapel werden mijn ogen toch wel enigszins vochtig….. In een andere ruimte was een zoutmeer met daaromheen een balustrade. In deze ruimte zagen we een prachtige lichtshow op de muziek van Chopin en op de achtergrond het geluid van mijnwerkers. En zo viel je van de ene verbazing in de andere.

Dit bezoek aan deze mijn was zo’n bijzondere ervaring, dat ik me nu écht voorgenomen heb om nooit meer een grot of een mijn te bezoeken. Met mijn ietwat claustrofobische aanleg is een bezoek aan dit soort ondergrondse activiteiten niet echt mijn hobby, maar dit was zó mooi en bijzonder dat het nooit meer overtroffen kan worden. Ik heb dus nu een geweldig argument om nooit meer “ondergronds” te gaan!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten