Vrijdag 4 oktober 2013

Route: Port de Suert, Taüll, Caldes de Boi, Port de Suert, Campo, Ainsa, Broto, Gavin. 

Totaal 198 km.

Vanuit de camping zijn we eerst een mooi natuurpark ingetrokken waar we een Romaans kerkje, de St. Climent in Taüll bezocht hebben. Dit kerkje staat, mede vanwege de prachtige muurschilderingen uit de twaalfde eeuw, op de Werelderfgoedlijst van de Unesco. Hierna hebben we een wandeling gemaakt naar een meer. We dachten dat het een makkelijk begaanbaar pad was, zo zag het er in het begin namelijk ook uit; daarom hebben we onze stokken niet meegenomen. Als dan na een kwartier blijkt dat het pad wat lastiger begaanbaar wordt met, dan ga je uiteraard niet terug naar de camper om je stokken te halen, nee hoor, je worstelt gewoon door….. Op de terugweg kreeg ik een déjà-vu van onze beproeving toen we van de berg Snowdon in Wales naar beneden liepen, alleen gelukkig nu zonder spierpijn! Het was een prachtige wandeling tussen de koeien (met bellen) door, slalommend om de koeienvlaaien heen, maar helaas niet altijd even succesvol, met alle gevolgen van dien…… Gelukkig was daar een snelstromend riviertje dat het vlaaienprobleem wegspoelde. Als je daar dan zo loopt, tussen die gigantisch hoge bergen door, dan voel je je heel nietig maar tegelijkertijd ook zó gelukkig, dankbaar en vol verwondering dat we dit allemaal maar kunnen doen.

Na onze wandeling trokken we weer verder westwaarts. We zitten nu in het ruigste gebied van de Pyreneeën en dat was te zien! Jammer dat we nergens konden stoppen om een foto te nemen van deze enorme kloven, bergen en ravijnen. We werden er gewoon stil van! Onderweg begon het op een gegeven moment ongelofelijk hard te regenen en te onweren en de hoogste stand van de ruitenwissers konden het maar nauwelijks bij houden. De drooggevallen rivier veranderde in een mum van tijd in een kolkende modderstroom en het water gutste in watervallen van de bergwanden af. Wat een natuurgeweld was dat! Na een uurtje werd het weer droog, maar ’s avonds op de camping, hoorden we dat de bui daar tussen de bergen was blijven hangen en dat het daar zes uur onafgebroken geregend, gehageld en geonweerd had. Sommige caravans hadden zelfs deuken in het dak. We zijn dus aardig de dans ontsprongen…..