Woensdag 2 oktober 2013

Route: Montferrer, La Seu d’Urgell, Montferrer, Adrall, Sort, Rialp, Espot, Rialp. Totaal 124 km.

Een dag met verrassingen, positieve en negatieve…… Om te beginnen een hele leuke, want we gingen weer een klein stukje terug vanaf de camping om een kathedraal uit de twaalfde eeuw te bezichtigen in de stad La Seu d’Urgell. Deze kathedraal wordt beschouwd als de mooiste van de Pyreneeën. Voor het luttele bedrag van 3 euro p.p. (nee, geen seniorenkorting….) konden we zowel de kathedraal als het museum bezoeken. De kathedraal was inderdaad prachtig. Sober, maar juist in zijn eenvoud ontroerde het. Bovendien verwacht je ook niet anders van een monument uit de middeleeuwen. Ton wilde eigenlijk het museum overslaan (hij is niet zo van de musea), maar nadat ik hem had overgehaald, was hij er achteraf ook van overtuigd dat dit museum eigenlijk het mooiste onderdeel was. Prachtige fresco’s, madonna’s, monstransen en ook nog een filmvoorstelling over een 8^ste eeuws manuscript, dat zowaar met Engelse teksten werd  verduidelijkt. Dat is nl. het enige wat jammer is hier in Spanje, dat de meeste uitleg alleen in het Spaans is. Er ontgaat je zó ontzettend veel omdat je de taal niet machtig bent. Er was in het museum een suppoost van een jaar of vijfentachtig die geen Engels sprak, maar ons toch met alle geweld de schoonheden van het museum wilde uitleggen. Hij nam me letterlijk bij de hand en leidde me van vitrine naar vitrine met zijn Spaanse uitleg, uiteraard tevergeefs. Ik schijn echter toch de indruk gewekt te hebben dat ik hem begreep, want na afloop van zijn rondleiding omhelsde hij me en kreeg ik op mijn linkerwang vijf en op mijn rechterwang vier zoenen……..;-(

Na het bezoek aan deze kathedraal gingen we op weg naar het stadje Espot. We hadden zowel van Ruud en Anneke, als van Lida gehoord dat dit plaatsje in een prachtig natuurgebied lag, dus dat bood perspectieven. Maar je gelooft het niet, want de camping Voraparc die Ruud en An ons hadden aanbevolen was met ingang van gisteren, 1 oktober gesloten. We hadden al zo’n donkerbruin vermoeden omdat het naambord bij de camping was afgeplakt. We liepen er tegen beter weten in naar toe en de eigenares vertelde ons dat dit jaar de meeste campings in de Pyreneeën per 1 oktober gesloten waren. Sommige jaren bleven ze wat langer open omdat 12 oktober een feestdag is in Spanje en als dit dan vóór of na een weekend valt, dan blijven ze tot en met dat lange weekend open, maar nu valt de 12^de op een zaterdag en hebben ze er dus geen voordeel bij. We hebben altijd gezegd dat we alleen in Scandinavië vrij durven te kamperen en zéker niet in het zuiden van Europa, maar vandaag zijn we van dit idee noodgedwongen af moeten stappen, want we wilden toch wel slapen...... We staan op een stil plekje bij een riviertje in de Pyreneeën en als dit stukje morgen of overmorgen op de weblog verschijnt, hebben we het overleefd! ;-)