Route:
Stöde, Holm, Hammarstrand, Hammerdal. Totaal 228 km.
Zon op: 3.00 uur
Zon onder: 22.45 uur
Zon onder: 22.45 uur
Het is vannacht voor het eerst helemaal niet donker geweest,
het heeft zelfs niet eens geschemerd! Op mijn gps staat wel dat de zon om 22.45
uur ondergaat, maar toen we gisteravond om 23.30 uur naar bed gingen konden we
nog gewoon in bed lezen zonder het licht aan te doen.
Net als vorig jaar kregen we vanmorgen van Hetty
versgebakken warme broodjes, keurig afgeleverd bij de camper; dat is nog eens
service! Na een hartelijk afscheid gingen wij weer op pad.
In het zuiden van Zweden is het prima te doen om de “witte” weggetjes op de kaart te rijden, maar noordelijker moeten we dat toch niet meer doen. Over de 40 km tussen Stöde en Holm hebben we bijna twee uur gedaan, wat een drama was dat! Geen witte weggetjes meer voor ons, we rijden in elk geval alleen nog maar gele en rode wegen.
In het zuiden van Zweden is het prima te doen om de “witte” weggetjes op de kaart te rijden, maar noordelijker moeten we dat toch niet meer doen. Over de 40 km tussen Stöde en Holm hebben we bijna twee uur gedaan, wat een drama was dat! Geen witte weggetjes meer voor ons, we rijden in elk geval alleen nog maar gele en rode wegen.
In Hammarstrand zijn we langs de VVV gegaan om informatie
over de streek in te winnen. Er werd ons aangeraden om in elk geval naar de
Dode Waterval te gaan, maar daar waren we vorig jaar al geweest. In de
informatiegids vonden we echter een mooi natuurgebiedje bij Hammerdal waar je
rond deze tijd van het jaar een bijzondere vlinder en wilde orchideeën kunt vinden. Onderweg
zagen we echter bordjes met parkeerplaatsen voor caravans. Wij reden zo’n
weggetje in en kwamen op een ontzettend afgelegen plek, ver van de weg af waar
we inderdaad de camper konden neerzetten. Het was niet het allermooiste plekje,
maar ontzettend rustig, je hoorde alleen maar vogels zingen en insecten zoemen
en dat waren niet alleen maar muggen, maar veel hommels en bijen. We zagen ook
uitwerpselen die we nog nooit gezien hadden. Ovale, lichtbruine keutels van
zo’n vier centimeter groot. Naderhand zagen we welk dier deze uitwerpselen
geproduceerd had, want we zagen een rendier lopen, vlakbij de camper. Bijzonder
hè? Het was het eerste rendier dat we dit jaar zagen en er volgen er vast nog
veel meer, want we zitten nu bijna in Lapland.
Gaaf hoor! Dat is nog eens wat anders als een hertje. Zou Milo daar ook achteraan gaan, haha!
BeantwoordenVerwijderenHallo Elly, kom toevallig op deze pagina en zie de keutels. Deze keutels zijn niet van een rendier van beslist van een eland.
BeantwoordenVerwijderenHartelijke groet, Gonny